دیوانی نوێی شیعره‌کانی سه‌ید کامیل ئیمامی (ئاوات)

نووسین و ئاماده‌کردنی:  ئه‌نوه‌ر سوڵتانی

 

 

پارچە شیعری ژمارە ٢٨

ستایشی خودا

                                                                       ڕووم له‌ ده‌رگاته‌ وه‌کوو سائیلی ڕووت

                                                                       سائیلێکم به‌خودا ڕووت و قووت

                                                                       من ودڵ نیوه‌شه‌و و کاتی به‌یان

                                                                       دێینه‌ به‌ر ده‌رکی ئه‌تۆ هه‌ردوو به‌جووت

                                                                       به‌هومێدی که‌ره‌مێکی زۆرین

                                                                       له‌ خودای وا به‌ جه‌لال و جه‌به‌ڕووت

                                                                       به‌ نه‌سیمی که‌ره‌مت کۆلكه‌ دره‌خت

                                                                       تازه‌ بوو، خونچه‌یی کرد و پشکووت

                                                                       پشتی من ئاسنه‌، پۆڵایه‌ مه‌گه‌ر،

                                                                       که‌ له‌ ژێر باری گوناها نه‌بزووت؟

                                                                       ئیتتیکام ئایه‌تی "لاتقنطوا" ه‌

                                                                       ناهومێدم مه‌که‌، بۆ خۆت فه‌رمووت

                                                                       ئاهی من وه‌ک نه‌فه‌سی سوبحده‌مه‌

                                                                       که‌چی هه‌ر هات و نه‌لیچ کوێ نه‌نگوت!

                                                                       شاهیدی حاڵی منه‌ خوێنی دڵم

                                                                       که‌ به‌ عه‌ینی ده‌تکێ وه‌ک یاقووت

                                                                             غه‌یری لای تۆ نه‌بێ، ئه‌م قوڕبه‌سه‌ره‌

                                                                             هیچ په‌نای دی نییه‌، مات و مه‌بهووت

لاپەڕە 2 ی دیوانی چاپی ئەنیسی

______________________________________   

ئه‌وه‌ یه‌که‌م شیعری ئایینی و یه‌که‌م شیعری ناو دیوانی ئاوات چاپی ئه‌نیسییه‌‌.

گومان له‌وه‌دا نییه‌ که‌ ئاوات ئیماندارێکی قورس و قایم و له‌ بنه‌ماڵه‌ی شێخ و مه‌لایان و هه‌رخۆیشی مه‌لای دوازده‌ عیلم بووه‌. نووسینه‌وه‌ی دیوانی ئاوات به‌ بێ شیعره‌ ئایینییه‌کانی وه‌ک مرۆڤێک وا ده‌بێت که‌ لاقێک یان ده‌ستێکی نه‌بێت.

عینوانی شیعره‌که‌ فارسییه‌ و له‌ ناو شیعره‌که‌شدا تێرم و ته‌عبیری فارسی و عه‌ره‌بی که‌م نین، به‌شێکیان وه‌ک دۆعا و پاڕانه‌وه‌ن که‌ تێکه‌ڵاو له‌گه‌ڵ ده‌سته‌وشه‌ی ئیسلامی کراون و به‌شێکی دیکه‌ هه‌ر ئه‌و وشانه‌ن وا به‌ ئاسایی له‌ عه‌ره‌بییه‌وه‌ چوونه‌ته‌ زمانی فارسی و کوردیشه‌وه‌.

له‌ فه‌ردی یه‌که‌مدا سه‌نعه‌تی ئیهام به‌ ڕوونی له‌ وشه‌ی "ڕووت" دا ده‌بینرێت که‌ به‌ هه‌ردوو مانای "بی به‌رگ" و "ڕوخساری تۆ" هاتووه‌.

سائیل، ده‌رۆزه‌که‌ر، سواڵکه‌ر‌

جه‌لال و جه‌به‌رووت، گه‌وره‌یی و ده‌سه‌ڵات و قودره‌ت‌، دوو سیفه‌تن بۆ خودا

که‌ره‌م، به‌خشنده‌یی‌

ته‌عبیری "تازه‌ بوو" به‌ واتای "تازه‌ بووه‌وه‌" له‌ فه‌ردی چواره‌می غه‌زه‌له‌که‌دا، ناته‌واوییه‌کی بچووکه‌ و وا ده‌رده‌که‌وێت که‌ شاعیر نه‌یتوانیوه‌ چه‌مکی تازه‌ بوونه‌وه‌ی دیارده‌یه‌کی کۆن به‌ باشی له‌ شیعره‌که‌دا بگونجێنێت. وه‌کی دیکه‌ش هه‌ر ئه‌و فه‌رده‌ وا هه‌یه‌ جوانترین فه‌ردی ناو غه‌زه‌له‌که‌ش بێت: کۆلکه‌ داری مردوو به‌ شنه‌ی شه‌ماڵی که‌ڕه‌می خودا تازه‌ ده‌بێته‌وه‌، خونچه‌ ده‌کات و ده‌پشکوێت.

به‌ بۆچوونی من ئه‌و هه‌موو باسی گوناهه‌ی وا شاعیر ده‌یکات بنه‌مایه‌کی عه‌ینیی بۆ نییه‌. ئه‌و که‌سانه‌ی وا ئاواتیان ده‌ناسی و له‌ هه‌ڵس وکه‌وتی ڕۆژانه‌دا بینیبوویان ده‌زانن مرۆڤێکی بێ وه‌ی و هێدی بوو وجگه‌ له‌وه‌ی له‌ سه‌رده‌می لاویه‌تیدا لاویه‌تی کردبێت یان چه‌ند جاری ژن هێنابێت یان وه‌ک ئاغا و خاوه‌ن مڵکێک ڕه‌عیه‌تی چه‌وساندبێته‌وه‌، من بیرم بۆ هیچ "گوناه" ێکی دیکه‌ ناچێت. نوێژکه‌ر و ڕۆژووگر بووه‌،  خێر وخێرات و ده‌سگرۆیی کردووه‌‌، له‌ میوانداریدا قسه‌ی له‌سه‌ر نه‌بووه‌، خه‌باتکاری سیاسی و حزبی بووه‌، له‌ دۆستایه‌تیدا سادق و راست بووه‌ و... زۆرێکی دیکه‌ش له‌و خه‌سله‌ته‌ باشانه‌. ئه‌ی کامه‌ گوناه؟ مه‌گه‌ر بڵێین ئه‌ویش وه‌ک ئه‌و شاعیرانه‌ی که‌ ڕه‌نگی شه‌ڕاب و عاره‌قیان نه‌بینیوه‌ به‌ڵام قسه‌ له‌ خواردنه‌وه‌ و مه‌ستی و خوماریی ده‌که‌ن، به‌ ڕه‌سمی سۆفییانی ساف، خۆی به‌ تاوانبارێکی هه‌میشه‌یی زانیبێت.

ئیتتیکا، پاڵدان به‌ شتێک و که‌سێکه‌وه‌

لاتقنطوا، ئایه‌ی قورئانه‌: "لاتقنطوا من رحمة الله‌..." له‌ به‌زه‌یی خودا ناهومێد مه‌بن. بۆخۆت فه‌رمووت، واته‌ خودایا تۆ له‌ قورئاندا فه‌رمووت:

"قل يا عبادي الذين أسرفوا على أنفسهم لا تقنطوا من رحمة الله إن الله يغفر الذنوب جميعا إنه هوالغفور الرحيم  الزمر:53

نه‌نگووت، نه‌ئه‌نگووت، نیشانه‌ی نه‌پێکا.

مات و مه‌بهووت، دۆش داماو